دخترم تو آمدی
در فصل مهر و عاطفه
مثل ابریشم لطیف و
مثل گل پر جاذبه
صورت ماهت دل آرام و
نگاه دل کَشَت
آشنای روح و جانم شد
صفای آینه
آسمان از فرط شادی
نغمه ی باران مهر
بر رخ گرم جنوبم زد
به سانِ مائده
خواستم در بحر دوران
بی بلا مانی و خوش
زین سبب من
نام زیبایت نمودم
آمنه !