رباعی، دوبیتی، فرقی نمیکنه شعره دیگه !

از ذکر نماز صبح تا وقت عشا

درمانده ی درگاه تو شد شاه و گدا

هر یک به طریقی غم دل دارد و بس

رحمی بنما بر همه ای کارگشا

×××

از عین عشق چشم دلم باز می شود

از شین آن شور و شعف ساز می شود

در چشمه ی قافش نهان ، شرشر حیات

اوقات خوش از عاشقی آغاز می شود

×××

باید برای شادی پروانه گل شوم

آغوش پر طراوتی از ابر دل شوم

سخت است عاشقی ولی خوبست حال من

دنبال شاپرک شدن تا آنکه گل شوم

×××

در کنج دلم غم نرود تا هستی

پیمانه ز دستت بخورم با مستی

احساس تو را در حرکاتت دیدم

ای وای به من گر بزنی یک دستی

به نام خدا

پناه بر دنیایِ کودکان ، وقتی که می خندند از دل و جان ؛ پناه بر قسم های سختشان ، وقتی که می شکند دل کوچکشان؛ قسم به اشکِ گرم و سردیِ زمستان ، آن هنگام که به مدرسه می روند نازکنان ؛ پناه می برم به پروردگار بزرگشان از شر ِّ بزرگسالانِ کوچک نشان !

زهرا ستایش کیا

17/03/1393

تصمیم اشتباه

استخاره بعد از اشتباه

تصمیماتی نا بجا

گذشته کار از روزگار عشق،

مجنونِ سرابِ

صحرای بی انتها ...!

لم داده ای بر لرزان تکیه گاه

این شکسته دیوار ترسناک

چه بی صدا . . .

دلم برای قلب

قلبم برای عشق

عشقم برای اشک

و اشکم به روی لبخند اجباری

می سوزد ، جانکاه !