فرقی نمی کند،
دختر ایل باشم
یا
شاهزاده ای سوار بر فیل ؛
تکه های اندیشه را
در این کاسه ی سفالی؛
هر روز می کوبم ...
این خرده نان خشک
حکایت بیاتی ست؛
که با اشکِ مردم
تر شده ؛
تو نخور
اگر سیری !