مورچه ی کارگر !
شهرتم؛ مشقت
پیشه ام باربر
چه میدانستم از تبانیِ
خرمگس و مورچه خوار...
و من به بالهای او
رای اعتماد دادم !
این شعر در سایت فرهنگی ادبی شعر ناب با شماره16928 ثبت شده است
پرنده ی خوش صدای همسایه !
مگر من
خانه خرابِ
آشیانه ی کبوتران بوده ام ؟
از من هراسی
به دل راه نده
آرام باش
زنبیلِ
شعرهایِ کهنه را
به کنارِ رودِ روستا باید برد
گره گشایِ
اندیشه هایِ امروز
نخواهد
شد .
این غبارِ تن آلود
این شعر در سایت فرهنگی ادبی شعر ناب با شماره 14994 ثبت شده است
اگر کلاغ روسیاه
بداند
چه پروازی میکنم
در آسمانِ نگاهت
بی شک
خودش را
تسلیمِ آشیانه ی عقاب
خواهد کرد !
وقتی سلسله جبال مهربانی
در مقابلم
قد کشیده
مرا چه به
تپه ای محقر
که زبانی همچو بوته های خار
در دهان دارد
" تقدیم به کسی که از او مهربانی آموختم"